لوسیون ها
لوسیون ها مکررا برای دوباره پر کردن چربی از دست رفته پوست یا ازبین بردن خارش استفاده می شوند.آن ها باید برای حفظ اثر درمانی هر سه یا چهار ساعت به کار برده شوند.آن ها معمولا مستقیما روی پوست به کار برده می شونداما می توان یک پانسمان خیس شده در لوسیون را در ناحیه تحت تأثیر قرار داد.با وجود این اگر در محل برای مدت طولانی گذاشته شود،ممکن است پوسته و رویه روی پوست ایجاد کند.
لوسیون ها دو نوع اند:سوسپانسیون ها و لینامنت ها .
سوسپانسیون ها حاوی یک پودر در آب بوده که نیاز است قبل از به کار بردن آن ها را تکان داد.،یا محلول های شفاف دارای مواد فعالی هستند که به طور کامل حل شده اند. یک سوسپانسیون مثل کلامین لوسیونی است که وقتی تبخیر می شود سریع خنک کنندگی ایجاد می کند و اثر خشک کنندگی دارد.لینامنت ها لوسیون هایی هستند که برای جلوگیری از ایجاد پوسته به آن ها روغن اضافه می شود.چون لوسیون ها به آسانی استفاده می شوند به طور کلی رعایت رژیم درمانی بالا است.
پودرها
پودرها معمولا تالک ،اکسید روی ،بتونیت یا با یک تکان دهنده یا اسفنج های کتانی به صورت غبار بر روی پوست به کار برده می شوند.اگرچه عملکرد درمانی آن ها کم است پودر ها به عنوان عوامل هیدروسکوپیک عمل می کنند که رطوب را از هوا جذب می کند و نگه می دارد اصکاک بین سطح پوست یا لباس یا تخت خواب را کاهش می دهد.
ژل ها
ژل ها امولوسیون های نیمه جامد هستند که وقتی برای پوست یا پوست سر به کار برده می شوند مایع می شوند.آن ها از نظر زیبایی برای بیماران قابل پذیرش هستند چون آن ها بعد از به کار بردن قابل مشاهده نیستند،ژل ها بی رنگ و فاقد چربی هستندژل های جدیدتر که بر اساس آب تشکیل شده اندنشان می دهند که به طور مؤثرتر در پوست نفوذ می کنندو هنگام استعمال سوزش کم تری ایجاد می کنند.آن ها به طور اختصاصی مفید هستند برای درماتیت حاد که اگزودا ترشح می کند (مثل پیچک سمی )و به همان شیوه کرم ها استفاده می شوند.
خمیر
خمیرها مخلوطی از پمادها و پودرها هستند و در بیماری های تاولی التهابی استفاده می شوند.آن ها به پوست می چسبند و از بین بردن آن ها بدون استفاده از روغن ممکن است سخت باشد.(مثل روغن زیتون یا روغن معدنی)برای به کار بردن خمیرها از چوب زبان یا دست دستکش پوشیده استفاده می کنیم.
پمادها
پمادها دفع آب را آهسته کرده و پوست را نرم کرده و از آن محافظت می کنند.آن ها برای بیماری های مزمن پوستی و یا خشکی موضعی ترجیح داده می شوند.از قبیل گزما و یا سوریاسیس.پمادهابا چوب زبان یا دست های دستکش پوشیده به کار گرفته می شوند.
اسپری و آئروسل ها
اسپری و آئروسل ها آماده ممکن است برای هر مشکل درماتولوژیک وسیع استفاده شوند.آن ها در محل تبخیر می شوند و به طور نامکرر استفاده می شوند.
کورتیکواستروییدهای موضعی
کورتیکواستروییدهای موضعی به طور گسترده در درمان بیماری های درماتولوژیک استفاده می شوندتا اثرات ضدالتهاب و ضدخارش و تنگ کننده عروق را تأمین کنند.به بیمار آموزش داده می شود که این داروها را طبق دستورالعمل به کار برد و از آن ها به مقدار کم ولی بر سرتاسر ناحیه مبتلا بمالد.جذب کورتیکواستروییدهای موضعی وقتی که پوست هیدراته است و یا ناحیه اثرگذار به وسیله یک پانسمان بسته یانگه دارنده رطوبت پوشیده می شود افزایش می یابد.استفاده نامتناسب از کورتیکواستروییدهای موضعی می توانداثرات جانبی موضعی یا سیستمیک نتیجه داشته باشد به ویژه وقتی که دارو از طریق پوست ملتهب شده یا خراشیده شده جذب شود،استفاده شود زیر پانسمان های بسته ،به مدت طولانی روی ناحیه های حساس استفاده شود.اثرات جانبی موضعی ممکن است شامل آتروفی و نازکی پوست ،استریا(رگه دار شدن) و تلانژکتازی(ضایعات کوچک و قرمز رنگ که به وسیله اتساع عروق خونی ایجاد می شوند).نازکی پوست ناشی از توانایی کورتیکواستروییدها برای محدود کردن سنتز کلاژن است.با ادامه ندادن دارو فرآیند نازک شدن می تواند برگردد اما استریا و تلانژکتازی دایمی هستند.اثرات جانبی سیستمیک ممکن است هایپرگلیسمی یا نشانه های سندروم کوشینگ را شامل شوند.هنگام به کار بردن کورتیکواسترویید دور چشم ها احتیاط نیاز است زیرا استفاده دراز مدت می تواند گلکوم یا کاتاراکت ایجاد کندو اثرات ضدالتهابی کورتیکواستروییدها ممکن است وجود عفونت های قارچی یا ویروسی را مخفی نگه دارد.کورتیکواستروییدهای غلیظ (فلوئوردار)هرگز روی صورت یا نواحی سه وجهی بدن (مثل زیر بغل و کشاله ران)به کار نروند.چون این نواحی لایه ی استراتوم کورنئوم نازک دارندو سریع تر نواحی ای مثل ساعد یا ساق پاها مقدار زیادی دارو جذب می کنند.استفاده مستمر از کورتیکواستروییدهای موضعی در هرجای بدن ممکن است درماتیت شبه آکنه ،معروف به آکنه ناشی از استرویید، و هایپرتریکوسیس (رشد موی اضافی) تولید کند.به این دلیل که برخی فرآورده های کورتیکواستروییدهای موضعی بدون نسخه در دسترس هستندبیماران باید دربارهی استفاده طولانی و نامتناسب احتیاط کنند.جدول 3-61 بر طبق قدرت فرآورده های کورتیکواستروییدهای موضعی را لیست می کند.
درمان درون ضایعه ای
درمان درون ضایعه ای حاوی تزریق یک سوسپانسیون یا دارو(معمولا کورتیکواسترویید)داخل یا فقط زیر ضایعه است.اگرچه این درمان ممکن است اثرات ضدالتهاب داشته باشد؛آتروفی موضعی ممکن است ناشی شوداگر دارو داخل چربی زیرپوست تزریق شود.ضایعات پوستی که با اینترالیژنال تراپی درمان می شوندشامل سوریاسیس ،کلویید ها و کیست های آکنه هستند.داروهای ایمنی درمانی و عوامل ضدقارچ با اینترالیژنال تراپی مدیریت می شوند.
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده توسط
:محمد | لينک ثابت
|پنج شنبه 9 آذر 1396برچسب:,
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
عاشقانه
و آدرس
ashghaneh.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.