ترجمه صفحات 1767-1773
با اختلالات پوستی پرستاران اغلب در بسیاری از مواقع مواجهه می شوند. تدابیر پرستاری برای بیماران با مشکلات پوستی مدیریت دارودرمانی موضعی و سیستمیک و مدیریت پانسمان را شامل می شود. اهداف درمان شامل پیشگیری از آسیب بیش تر،پیش گیری از عفونت ثانویه ،معکوس کردن فرآیند التهابی و از بین بردن نشانه ها است.
مراقبت از پوست برای بیماران با بیماری های پوستی
برخی از مشکلات پوستی به وسیله صابون و آب به شدت تشدید می شوند. بنابراین روش های حمام کردن منطبق با این وضعیت اصلاح می شوند.پوست برهنه،چه ناحیهی پوسته ریزی شده بزرگ باشدیا کوچک،به آسیب دیدن به وسیله مواد شیمیایی یا ضربه خیلی مستعد است.اصطکاک یک حوله،اگر با نیرویی به کار برده شود برای تولید کردن یک پاسخ التهابی سریع کافی است که باعث می شود هرضایعه موجود در پوست شعله ور شود و گسترش یابد.
حفاظت پوست
مراقبت اساسی پوست در استحمام یک بیمار دچار مشکل پوستی به شرح زیر است:
*استفاده از صابون ملایم و عاری از چربی و یا جایگزین صابون
*ناحیه به طور کامل شست و شو داده شود و به وسیله پارچه نرم خشک شود.
*صابون خوشبوکننده ومواد شوینده (مثال :پودر لباس شویی) پرهیز شوند.
هنگام تعویض پانسمان مراقبت ویژه ضروری است.استفاده از پارچه اشباع شده با روغن ،سرم فیزیولوژی استریل یا سایر محلول های تجویز شده به کم کردن کراست ها، ازبین بردن اگزوداها و برداشتن پانسمان های خشک و... کمک می کند.
پیشگیری از عفونت ثانویه
ضایعات پوستی به عنوان پتانسیل عفونت باید در نظر گرفته شوند و اقدامات احتیاطی مناسب باید رعایت شود تا زمانی که تشخیص نهایی برقرار شود.اغلب ضایعات با ترشحات چرکی حاوی عفونت هستند.پرستار و ارایه دهنده اصلی باید به اقدامات احتیاطی پایبند باشند و موقع بازرسی پوست و تعویض پانسمان باید دستکش بپوشند.استفاده از اقدامات احتیاطی و دور انداختن صحیح پانسمان های آلوده مطابق مقررات اداره بهداشت و ایمنی شغلی انجام شود.
معکوس کردن فرآیندهای التهابی
نوع ضایعه پوستی (تراوش،عفونی یا خشک)معمولا نوع داروهای محلی یا درمان که تجویز شده را تعیین می کند.به عنوان یک قانون ،اگر پوست شدید ملتهب است (مثل گرم ،قرمز و متورم) و تراوش،بهتر است پانسمان مرطوب و لوسیون تسکین دهنده به کار ببریم.در شرایط مزمن که سطح پوست خشک و فلس مانند است ازامولوسیون محلول در آب،کرم ها،پمادها و خمیرها((pasteاستفاده می شود.درمان اصلاح می شود وقتی که پاسخ پوست نمایان می شود.بیمار و پرستارتوجه کنند که آیا دارودرمانی یا پانسمان پوست را تحریک می کند یانه؟
مراقبت از زخم برای بیماری های پوستی
سه نوع پانسمان وجود دارد:غیر فعال ،تعاملی ،فعال.
پانسمان غیرفعال تنها یک عملکرد محافظتی دارد و رطوبت محیطی را برای زخم طبیعی حفظ می کند.شامل مواردی هستند که فقط زخم را می پوشاند.(مثل دئودرم،تژادرم)و ممکن است در محل برای چندین روز باقی بمانند.پانسمان های تعادلی برای جذب اگزودای پوست توانا هستند درحالی که 1)در ناحیه زخم محیط را مرطوب نگه می دارند2)اجازه می دهند که پوست اطراف خشک بمانند.آن ها شامل هیدروکلوییدها،آلژینات ها و هیدروژل ها هستند.عقیده بر این است که پانسمان های تعادلی توانا هستند فیزیولوژی محیط زخم را به وسیله مدلاسیون و تحریک فعالیت سلولی و به وسیله آزاد کردن فاکتور رشد اصلاح کنند.پانسمان های فعال فرآیند ترمیم را بهبود می بخشند وزمان ترمیم را کاهش می دهند.آن ها شامل گرافت های پوستی و مواد بیولوژیک پوستی می باشند.هردو هم هم پانسمان تعادلی و هم پانسمان فعال یک محیط مرطوب در سطح زخم ایجاد می کنند.
چون تعداد زیادی محصول مراقبت از زخم در دسترس هستند انتخاب کردن مناسب ترین محصول ویژه زخم دشوار است.به خاطر هزینه هایش باید در انتخاب محصول بادقت بود.هر دو هم کارایی بالینی و پیامدهای مرتبط با سلامتی (مثل کاهش درد،افزایش تحرک)باید برای اندازه گیری موفقیت محصول برای زخم مورد استفاده قرار بگیرند.گرچه با دسترسی به تنوع زیاد پانسمان ها اگر اصول حفظ شوند ممکن است انتخاب مناسب درست شود.این اصول به 5قانون مراقبت از زخم اشاره دارند:
قانون اول:طبقه بندی.پرستاردرباره پانسمان می گیرد به وسیله طبقه بندی ژنریک و محصولات جدید رابا آن هایی که فعلا در این گروه هستند مقایسه می کند.پرستار با اندیکاسیون و کنترا اندیکاسیون و اثرات جانبی آشنا می شود.ممکن است بهترین نوع پانسمان با ترکیب کردن محصولاتی از چند گروه مختلف بدست آید که رسیدن به چند هدف را میسر سازد.این طبقه بندی ها در بخش بعد بحث می شود.
قانون 2:انتخاب.پرستار امن ترین و کارا ترین و آسان برای استفاده ترین ومقرون بهصرفه ترین پانسمان ممکن را انتخاب کند.در بسیاری از موارد پرستار،انجام دهنده دستورات ارایه دهنده اصلی در مورد پانسمان هستنداما آن ها باید آماده باشندبرای دادن فیدبک به ارایه دهنده اصلی در مورد اثر پانسمان بر روی زخم،سهولت در استفاده برای بیمارو دیگر ملاحظات وقتی قادر به به کار بردن هستند.
قانون سوم:تغییر.پرستار پانسمان را بر اساس بیمار ،زخم،و بررسی پانسمان تعویض می کند نه بر اساس کارهای روتین استاندارد شده.
هشدار پرستاری در مورد کیفیت و ایمنی
فرآیند ترمیم زخم طبیعی نباید مختل شود.مگر زخم عفونت یا ترشحات شدید داشته باشد.معمول است که زخم مزمن را رها کنیم که طی 48 تا 72 ساعت یا زخم حاد را طی 24 ساعت که پوشیده شود.
قانون 4:تکامل.وقتی که زخم از طریق مراحل ترمیم زخم پیشرفت میکند پروتکل پانسمان برای بهینه سازی ترمیم تغییر می کند.این نادر است ، و به ویژه در زخم های مزمن که همان مواد پانسمان برای سرتاسر فرآیند ترمیم مناسب است.پرستار بیمار یا مراقب خانوادگی را درباره مراقبت از زخم آموزش دهد و تضمین می کند که خانواده به انتخاب پانسمان مناسب دسترسی پیدا کرده است.
قانون پنجم.تمرین.
تمرین با مواد پانسمان نیاز است برای پرستار که در مورد عملکرد پارامترهای پانسمان های ویژه را یاد بگیرد.کسب مهارت در به کار بردن پانسمان مناسب به طور صحیح ویادگیری درباره حصولات پانسمانی جدیدبرای مسئولیت های پرستاری ضروری هستند.تعویض پانسمان نباید به کمک پرستاران واگذار شود؛این روش ها به دانش پایه و مهارت های ارزیابی پرستاران حرفه ای نیاز دارد.
دبریدمان اتولیتیک
دبریدمان اتولیتیک یک فرآیند است که آنزیم های هضم کننده بدن برای تجزیه کردن بافت نکروتیک استفاده می شوند.زخم با پانسمان بسته مرطوب نگه داشته می شود.اسکار و موادباقی مانده نکروزه نرم می شوندپر از مایع می شوند و از بستر زخم جدا می شوند.چندین محصول به صورت تجاری در دسترس هستند که حاوی همان آنزیم های طبیعی بدن هستند و به عوامل دبرید کننده آنزیمی اشاره می شوند.کلاژناز به عنوان مثال است(سانتیل).استفاده از این محصولات به از بین بردن بافت نکروتیک سرعت می بخشد.این روش ،اگرچه آهسته تر از دبریدمان جراحی است اما برای از بین بردن بافت بصیرتر است وبه بافت های سالم اطراف زخم خسارت نمی زند.وقتی دبیرکننده آنزیمی زیر پانسمان بسته استفاده می شودبه وسیله سلول های تجزیه شده بوی بدی تولید می شود.این بوی بد نشان نمی دهد که بافت عفونی شده است.پرستاران باید این عکس العمل را انتظار داشته باشند و به بیماران و خانواده ها کمک کنند که دلیل این بوی بد را بفهمند.
طبقه بندی پانسمان ها
جدول1-61 یک راهنما برای عملکرد و فعالیت پانسمان های زخم تأمین می کند.
پانسمان های بسته
پانسمان های بسته ممکن است به صورت تجاری تولید شوندیا به صورت ارزان از گازهای استریل یا غیراستریل به صورت چهارگوش بسته بندی شوند.پانسمان بسته روی داروهای موضعی به کار رفته برای ضایعات پوستی را می پوشانند.ناحیه به وسیله فیلم پلاستیکی از هوا محفوظ نگاه داشته می شود.(مثل بسته بندی پلاستیکی ).
فیلم پلاستیکی نازک است وبه صورت خواندنی با همه ی سایزها ، شکل بدن ها و سطح پوست ها تطابق می یابد.به طور کلی ،بسته بندی پلاستیکی نباید بیش از 12ساعت در هر روز استفاده شود.نوار پلاستیکی جراحی در لایه ی چسبنده محتوی کورتیکواسترویید است و می تواند به اندازه بریده شود و برای ضایعات انفرادی به کار رود.
پانسمان خیس
پانسمان خیس (کمپرس های مرطوب که برای پوست به کار می روند)به طور سنتی برای ضایعات حاد ،ترشح دار و ملتهب به کار می روند.آن ها دارند تقریبا منسوخ می شوندچون تعدا زیادی محصولات جدیدتر برای زخم در دسترس هستند.پانسمان های نگه دارنده رطوبت به طور تجاری تولید می شوند می توانند همان عملکرد پانسمان های خیس را اجرا کننداما در از بین بردن اگزودا موثرتر هستند زیرا سرعت انتقال رطوبت به بخار در آن ها بیش تر بوده ،برخی از آن ها مخزنی دارند که که می تواند اگزودای اضافی را نگه داری کند.تعدادی از پانسمان های نگه دارنده رطوبت از قبل با موادی مثل محلول سالین ،هیدروژل یا عوامل ضدمیکروبی بنابراین نیاز به پوشانئن پوست حذف می شود،برای این که از مکانیزه کردن پرهیز شود.فایده اصلی پانسمان های نگه دارند رطوبت نسبت به پانسمان های خیس هستند:بهبود فیبرولیز،افزایش دوباره ساز اپیدرم ،درد و تب عفونت و بافت اسکار کاهش می یابند. ودبریدمان اتولیتیک ملایم است و تعداد دفعات تعویض پانسمان کاهش می یابد. وابسته به محصول استفاده شده بیماری پوستی مواجهه شده بیشتر پانسمان های نگه دارنده رطوبت ممکن است در محل 12تا 24ساعت باقی می مانند،برخی می توانند به اندازه یک هفته در محل باقی بمانند.
هیدروژل ها
هیدروژل ها پلیمرهایی با محتوی 90 تا 95درصد آب می باشند.آن ها به صورت ورقه های آغشته به شل قابل دسترسی اند.رطوبت بالای محتوایشان آن ها را برای دبریدمان اتولیتیک ایده آل می کند.آن ها نیمه شفاف هستند و بدون برداشتن پانسمان اجازه مشاهده زخم را می دهند.آن ها راحت هستند و برای زخم های دردناک آرام بخش هستند.آن ها به پانسمان های ثانویه برای نگه داشتن در محل نیاز دارند.هیدروژل برای زخم های سطحی با بیرون ده سروز زیاد مناسب هستند.ازقبیل خراشیدگی ها ،محل های پیوند پوست ،زخم های سیاهرگی ترشح دار.
هیدروکلوییدها
هیدروکلوییدها تشکیل می شونداز:از نفوذناپذیر در مقابل آب ،لایه خارجی از جنس پلی اورتان که به وسیله ماده هیدروکلویید از زخم جدا می شود. آن ها می چسبند و به بخارآب و اکسیژن نفوذناپذیراند.وقتی آب در طول زخم تبخیر می شودآن به داخل پانسمان جذب می شودکه باافزایش محتوای آب نرم می شود و تغییر رنگ می دهد.پانسمان می تواند بدون خسارت به زخم از بین برود.وقتی که پانسمان آب را جذب می کندبوی بدی تولید می کندو پوشش در طول زخم زرد می شود.این یک ارتباط شیمیایی نرمال بین پانسمان و اگزودای زخم است و نباید با ترشحات چرکی از زخم اشتباه شود.بدبختانه ،بیش تر پانسمان های هیدروکلویید مات هستند و بدون برداشتن پانسمان از مشاهده زخم جلوگیری می کنند.در ورقه ها و در ژل در دسترس اند هیدروکلوییدها یک گزینه خوب برای زخم های دارای اگزودا و حاد هستند.برای استفاده آسان هستند و راحت اند.پانسمان های هیدروکلویید دبریدمان و تشکیل بافت گرانوله را پیشرفت می دهند.بیش تر آن ها می توانند در محل به اندازه 7روز باقی بمانند و می توانند در آب برای حمام کردن یا دوش گرفتن غوطه ور شوند.در ترمیم زخم های مزمن پانسمان های هیدروکلویید از پانسمان ها با گاز سالین یا گاز پارافین مؤثرتر هستند.
پانسمان های فوم
پانسمان های فوم حاوی یک لایه ی پلی اورتان با یک سطح هیدروفیلیک قابل جذب (جذب کننده آب)که زخم را می پوشاندو هیدروفوبیک (مقاوم به آب) در پشت که نشت اگزودا را بلاک می کند.آن ها چسبنده نیستند وبه پانسمان ثانویه برای نگه داشتن در محل نیازمندند.رطوبت داخل لایه فوم جذب می شودومسریشن از بافت های اطراف را کاهش می دهد. یک محیط مرطوب را نگه داری می کند و از بین بردن پانسمان به زخم خسارت نمی زند.فوم ها مات هستند و برای مشاهده زخم باید برداشته شوند.فوم ها یک گزینه مناسب برای زخم های حاوی اگزودا (اگزوداتیو)هستند.آن ها به ویژه برای برجستگی های استخوانی کمک کننده اندچون آن ها مخروطی مرطوب تامین می کنند.
کلسیم آلژینات
کلسیم آلژینات از جلبک دریایی مشتق می شوند وحاوی فیبرهای کلسیم آلژینات خیلی قابل جذب هستند.آن ها هموستاتیک هستند(خون را بند می آورند)و قابل جذب به وسیله بدن هستند می توانند به صورت ورقه ای یا تشکی استفاده شوند.وقتی که اگزودا جذب می شود رشته ها به هیدروژل غلیظی تبدیل می شوند.این پانسمان برای ناحیه هایی که بسیارتحریک شده اند یا آب بیش از حد جذب کرده اند بسیار مفید اند.پانسمان آلژینات یک پاکت مرطوب را بر روی زخم تشکیل می دهندئر حالی که پوست اطراف خشک می مانند.پانسمان هم چنین با مایع زخم واکنش می دهدو پوشش بدبو ایجاد می کند.آلژینات ها خیلی خوب کار می کنند وقتی که در یک حفره عمیق یا زخم یا مجرای سینوسی باترشحات زیاد پک شوند.آن ها چسبنده نیستند و به یک پانسمان ثانویه نیاز دارند.بیانیه همراه با اجماع متخصصین زخم پیشنهاد می کند که پانسمان آلژینات جهت دبریدمان زخم های نکروتیک از سایر پانسمان های مدرن برتر هستند.
پیشرفت هایی در درمان زخم
افزایش درک که چطور پوست ترمیم می شودبه چندین پیشرفت در درمان منجر شده است.فاکتورهای رشد سایتوکاین ها یا پروتئین ها هستند که فعالیت میتوژنیک قوی دارند (تقسیم سلول یا دوباره تکثیر شدن سلول را افزایش می دهند.).سطح پایین سایتوکاین در خون به طور پیوسته گردش می کند و فاکتورهای کلیدی شریک در ترمیم زخم را کنترل می کند.بسیاری از محققان باور دارند که نقص در سایتوکاین ها در بهبود ضعیف زخم کمک می کند.ژل رگرانکس دارای عامل رشدی حاصل از پلاکت به نام بکاپلرمین است که برای تسریع بهبودی زخم روی آن گذاشته می شود. محصولات مصنوعی جایگزین پوست در طول 25سال گذشته پدیدار شدند مؤثرترین روش برای مدیریت زخم های مزمن بوده اند.بسیاری از این جایگزین های پوست در کراینوسایت ها کشت می شوند و به گاز پترولاتوم ارایه می شوند.آن ها با نگاه داشتن رطوبت زخم کار می کنند و یک ساختار برای دوباره سازی سلول ها فراهم می کنندو سایتوکاین ها سودمند را عرضه می کنند.این جایگزین ها شامل :آلودرم،آپلی گرافت،درماگرافت،اپی سل و لیزر اسکین.
برخی از داروهای خوراکی ممکن است ترمیم زخم های وریدی مزمن از اندام های تحتانی را سرعت ببخشند. پنتوکسی فیلین (ترنتال)با کم کردن ویسکوزیته خون،جریان خون محیطی را افزایش می دهد.این دارو کمی فعایت فیبرینولاتیک دارد و چسبندگی لکوسیت ها به دیواره عروق را کاهش می دهد.آسپرین پوشش دار روده ای به طور سنتی فکر می شد که درمانگر است اما پافته های تحقیقات جدید پیشنهاد می کنند که آسپرین استحکام کششی پوست را مهار می کند و زمان ترمیم زخم را طولانی می کند.
دافنون اگرچه به وسیله سازمان غذا و دارو آمریکا تایید نشده با نتایج خوب گسترده در اروپا مصرف می شود.این دارو وقتی مؤثرتر است که زخم های وریدی همزمان با پانسمان فشار درمان شوند.
مدیریت پزشکی
تدابیر پزشکی مشکلات پوستی شامل گروهی از درمان های تجویزی یا غیر تجویزی است.مواقعی ،حمام درمانی استفاده می شود.
درمان دارویی
به دلیل این که پوست به آسانی قابل دسترسی است اغلب داروهای موضعی استفاده می شود.غلظت بالای برخی داروهامی تواند مستقیما به کار برده شود چون جذب سیستمیک و اثر جانبی سیستمیک کمی دارند.با این برخی داروها واقعا از طریق پوست جذب می شوند و می توانند اثر سیستمیک تولید کنند.چون فرآورده های موضعی ممکن است در بیماران حساس درماتیت تماسی (التهاب ) و آلرژی ایجاد کند هر پاسخ ناخواسته ای باید فورا گزارش شود و مصرف دارو قطع گردد.
لوسیون های دارویی ،کرم ها ،پمادها و پودر ها مکررا برای درمان ضایعات پوستی استفاده می شوند.در حالت کلی ،پانسمان های نگهدارنده رطوبت با یا بدون دارو در مرحله حاد استفاده می شوند.لوسیون و کرم برای مرحله تحت حاد استفاده می شوند.پمادها وقتی استفاده می شوند که التهاب مزمن شده باشد و پوست خشک همراه با پوسته ریزی یا ضخیم شدگی(ضخیم شدن لایه شاخی پوست) باشد.
با همه انواع داروهای موضعی بیماران آموزش می بینند که دارو را با ملایمت به کار برنداما به طور کامل ؛و وقتی لازم بود دارو را با یک پانسمان برای محافظت از لباس بپوشانند.جدول 61-2فرآورده های موضعی و داروهای رایج را لیست می کند.
لوسیون ها
لوسیون ها مکررا برای دوباره پر کردن چربی از دست رفته پوست یا ازبین بردن خارش استفاده می شوند.آن ها باید برای حفظ اثر درمانی هر سه یا چهار ساعت به کار برده شوند.آن ها معمولا مستقیما روی پوست به کار برده می شونداما می توان یک پانسمان خیس شده در لوسیون را در ناحیه تحت تأثیر قرار داد.با وجود این اگر در محل برای مدت طولانی گذاشته شود،ممکن است پوسته و رویه روی پوست ایجاد کند.
لوسیون ها دو نوع اند:سوسپانسیون ها و لینامنت ها .
سوسپانسیون ها حاوی یک پودر در آب بوده که نیاز است قبل از به کار بردن آن ها را تکان داد.،یا محلول های شفاف دارای مواد فعالی هستند که به طور کامل حل شده اند. یک سوسپانسیون مثل کلامین لوسیونی است که وقتی تبخیر می شود سریع خنک کنندگی ایجاد می کند و اثر خشک کنندگی دارد.لینامنت ها لوسیون هایی هستند که برای جلوگیری از ایجاد پوسته به آن ها روغن اضافه می شود.چون لوسیون ها به آسانی استفاده می شوند به طور کلی رعایت رژیم درمانی بالا است.
پودرها
پودرها معمولا تالک ،اکسید روی ،بتونیت یا با یک تکان دهنده یا اسفنج های کتانی به صورت غبار بر روی پوست به کار برده می شوند.اگرچه عملکرد درمانی آن ها کم است پودر ها به عنوان عوامل هیدروسکوپیک عمل می کنند که رطوب را از هوا جذب می کند و نگه می دارد اصکاک بین سطح پوست یا لباس یا تخت خواب را کاهش می دهد.
ژل ها
ژل ها امولوسیون های نیمه جامد هستند که وقتی برای پوست یا پوست سر به کار برده می شوند مایع می شوند.آن ها از نظر زیبایی برای بیماران قابل پذیرش هستند چون آن ها بعد از به کار بردن قابل مشاهده نیستند
نوشته شده توسط
:محمد | لينک ثابت
|شنبه 27 آبان 1396برچسب:,
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
عاشقانه
و آدرس
ashghaneh.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
